Γράφει η Αρετή Χουντή – Ειδική Ορθοπεδικός παίδων
Η αντιμετώπιση και αποθεραπεία των καταγμάτων στα παιδιά είναι σε γενικές γραμμές πολύ πιο απλή και γρήγορη από αυτή των ενηλίκων. Ο χρόνος που απαιτείται είναι συγκριτικά μικρότερος, οι επιπλοκές ελάχιστες και πιο εύκολα αντιμετωπίσιμες ενώ σχεδόν ποτέ δεν υπάρχει δυσκαμψία ,ατροφία ή έλλειμμα λειτουργικότητας.
Ορισμένα πολύ συχνά και συγχρόνως πολύ απλά στη θεραπεία τους κατάγματα είναι αυτά που θα συζητήσουμε παρακάτω.
Το κάταγμα της κλείδας μπορεί να είναι απλά ρωγμώδες αλλά και πολύ παρεκτοπισμένο.
Στα παιδιά θα κολλήσει τέλεια όπως και να έχει με μόνη την εφαρμογή οκτωειδούς επίδεσης του ώμου ή και απλής ανάρτησης, μέσα σε 2-4 εβδομάδες.
Το κάταγμα του άνω πέρατος του βραχιονίου, εάν η επίφυση δεν έχει μετακινηθεί, ομοίως πωρώνεται μέσα σε 3-5 εβδομάδες με τη χρήση απλής ανάρτησης του άκρου και αποφυγής της κίνησης.
Η κεφαλή της κερκίδας στην περιοχή του αγκώνα είναι δυνατόν να υποστεί συμπιεστικό κάταγμα το οποίο, εκτός εάν υπάρχει σοβαρή συμπίεση, δεν χρήζει άλλης θεραπείας εκτός από τη εφαρμογή ανάρτησης η ενός βραχιοπηχεοκαρπικού νάρθηκα για 2-3 εβδομάδες.
Τα ρωγμώδη συμπιεστικά κατάγματα του αντιβραχίου και της πηχεοκαρπικής, ή όπως ονομάζονται δίκην χλωρού ξύλου, θεραπεύονται με τη εφαρμογή ενός πηχεοκαρπικού νάρθηκα για 3-5 εβδομάδες και στη συνέχεια με μια απλή ελαστική επίδεση για 1-2 επιπλέον εβδομάδες.
Στα βρέφη και τα μικρά παιδιά είναι συχνά τα ρωγμώδη κατάγματα της κνήμης –Toddler’s.
H εφαρμογή ενός κνημοποδικού νάρθηκα ή πλήρη γύψου καλύτερα, για 3-6 εβδομάδες είναι αρκετή. Προυπόθεση βεβαίως είναι να μην πατήσει καθόλου το παιδί διότι υπάρχει η πιθανότητα παρεκτόπισης σε κάποιες περιπτώσεις.
Η ίδια θεραπεία εφαρμόζεται και σε κατάγματα του έξω και έσω σφυρού της ποδοκνημικής όταν δεν υπάρχει παρεκτόπιση.
Επίσης συχνά είναι τα κατάγματα των μεταταρσίων του άκρου ποδός όπου η θεραπεία συνίσταται στην εφαρμογή νάρθηκα ή πλήρη γύψου ανάλογα, ενώ λόγω της ανατομίας της περιοχής γίνονται αποδεκτές μεγάλες παρεκτοπίσεις πού τελικά διορθώνονται τέλεια.
Εξαίρεση αποτελεί το κάταγμα του φύματος του 5ου μεταταρσίου πού θέλει ιδιαίτερη προσοχή και που σε περιπτώσεις παρεκτόπισης χρειάζεται χειρουργική επέμβαση.
Για τα κατάγματα των δακτύλων αρκεί απλή επίδεση του πάσχοντος με το διπλανό για 1-2 εβδομάδες και ανάπαυση μέχρι να περάσει ο πόνος.
Οι ανωτέρω τύποι καταγμάτων συχνά δεν γίνονται αντιληπτοί από την αρχή. Εμφανίζονται ακόμα και μετά από μια επιπόλαια κάκωση και είναι το οίδημα και το άλγος που κάνει τους γονείς να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια. Με αυτά τα συμπτώματα πρέπει πάντοτε να γίνεται ακτινολογικός έλεγχος για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει κάταγμα ή όχι.
Επιπλέον συχνά η πρώτη ακτινογραφία είναι αρνητική και το κάταγμα διαπιστώνεται σε μία επόμενη λίγες μέρες μετά.
Με την ύπαρξη συμπτωμάτων δεν είναι λάθος να τεθεί ένας νάρθηκας ή μια ανάρτηση διότι είναι συχνό να υπάρχει ένα κάταγμα που δε φαίνεται από την αρχή.
Η αντιμετώπιση και αποθεραπεία των καταγμάτων στα παιδιά είναι σε γενικές γραμμές πολύ πιο απλή και γρήγορη από αυτή των ενηλίκων. Ο χρόνος που απαιτείται είναι συγκριτικά μικρότερος, οι επιπλοκές ελάχιστες και πιο εύκολα αντιμετωπίσιμες ενώ σχεδόν ποτέ δεν υπάρχει δυσκαμψία ,ατροφία ή έλλειμμα λειτουργικότητας.
Ορισμένα πολύ συχνά και συγχρόνως πολύ απλά στη θεραπεία τους κατάγματα είναι αυτά που θα συζητήσουμε παρακάτω.
Το κάταγμα της κλείδας μπορεί να είναι απλά ρωγμώδες αλλά και πολύ παρεκτοπισμένο.
Στα παιδιά θα κολλήσει τέλεια όπως και να έχει με μόνη την εφαρμογή οκτωειδούς επίδεσης του ώμου ή και απλής ανάρτησης, μέσα σε 2-4 εβδομάδες.
Το κάταγμα του άνω πέρατος του βραχιονίου, εάν η επίφυση δεν έχει μετακινηθεί, ομοίως πωρώνεται μέσα σε 3-5 εβδομάδες με τη χρήση απλής ανάρτησης του άκρου και αποφυγής της κίνησης.
Η κεφαλή της κερκίδας στην περιοχή του αγκώνα είναι δυνατόν να υποστεί συμπιεστικό κάταγμα το οποίο, εκτός εάν υπάρχει σοβαρή συμπίεση, δεν χρήζει άλλης θεραπείας εκτός από τη εφαρμογή ανάρτησης η ενός βραχιοπηχεοκαρπικού νάρθηκα για 2-3 εβδομάδες.
Τα ρωγμώδη συμπιεστικά κατάγματα του αντιβραχίου και της πηχεοκαρπικής, ή όπως ονομάζονται δίκην χλωρού ξύλου, θεραπεύονται με τη εφαρμογή ενός πηχεοκαρπικού νάρθηκα για 3-5 εβδομάδες και στη συνέχεια με μια απλή ελαστική επίδεση για 1-2 επιπλέον εβδομάδες.
Στα βρέφη και τα μικρά παιδιά είναι συχνά τα ρωγμώδη κατάγματα της κνήμης –Toddler’s.
H εφαρμογή ενός κνημοποδικού νάρθηκα ή πλήρη γύψου καλύτερα, για 3-6 εβδομάδες είναι αρκετή. Προυπόθεση βεβαίως είναι να μην πατήσει καθόλου το παιδί διότι υπάρχει η πιθανότητα παρεκτόπισης σε κάποιες περιπτώσεις.
Η ίδια θεραπεία εφαρμόζεται και σε κατάγματα του έξω και έσω σφυρού της ποδοκνημικής όταν δεν υπάρχει παρεκτόπιση.
Επίσης συχνά είναι τα κατάγματα των μεταταρσίων του άκρου ποδός όπου η θεραπεία συνίσταται στην εφαρμογή νάρθηκα ή πλήρη γύψου ανάλογα, ενώ λόγω της ανατομίας της περιοχής γίνονται αποδεκτές μεγάλες παρεκτοπίσεις πού τελικά διορθώνονται τέλεια.
Εξαίρεση αποτελεί το κάταγμα του φύματος του 5ου μεταταρσίου πού θέλει ιδιαίτερη προσοχή και που σε περιπτώσεις παρεκτόπισης χρειάζεται χειρουργική επέμβαση.
Για τα κατάγματα των δακτύλων αρκεί απλή επίδεση του πάσχοντος με το διπλανό για 1-2 εβδομάδες και ανάπαυση μέχρι να περάσει ο πόνος.
Οι ανωτέρω τύποι καταγμάτων συχνά δεν γίνονται αντιληπτοί από την αρχή. Εμφανίζονται ακόμα και μετά από μια επιπόλαια κάκωση και είναι το οίδημα και το άλγος που κάνει τους γονείς να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια. Με αυτά τα συμπτώματα πρέπει πάντοτε να γίνεται ακτινολογικός έλεγχος για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει κάταγμα ή όχι.
Επιπλέον συχνά η πρώτη ακτινογραφία είναι αρνητική και το κάταγμα διαπιστώνεται σε μία επόμενη λίγες μέρες μετά.
Με την ύπαρξη συμπτωμάτων δεν είναι λάθος να τεθεί ένας νάρθηκας ή μια ανάρτηση διότι είναι συχνό να υπάρχει ένα κάταγμα που δε φαίνεται από την αρχή.
